မင္းႀကိမ္လုံးယူလာ
ဒီမွာ ဒူးေထာက္မတ္တပ္ရပ္စမ္း
ႀကိဳးကုိင္ၾကမ္းမွ လိမၼာတယ္လုိ႕
ငါတုိ႕အမ်ဳိးေတြေျပာတယ္
မဟုတ္ဘူး
ငါဒီလုိမလုပ္ႏုိင္ဘူး
လူဆုိတာ
ရတနာပဲ
ဒုလႅဘတရားနဲ႕လူျဖစ္လာတဲ့ သားခ်စ္ဟာ
ငါ့အတြက္ ရတနာပဲ
ေက်ာပုိးအိတ္ထဲ
ခါးက်ဳိးေအာင္ စာအုပ္ေတြ အျပည့္အသိပ္ထည့္
ေခါင္းငုိက္စုိက္ခ် စာခ်ည္းပဲ က်က္မေနနဲ႕
ကြန္ပ်ဴတာတစ္ေဂ်ာက္ေဂ်ာက္ ႀကိဳက္သေလာက္
ႏွိပ္လုိက္စမ္း
ျပတင္းေပါက္မွန္ကြဲေအာင္ ေဘာလုံးကန္ခ်င္
ကန္လုိက္စမ္း
ကေလးဘ၀ရဲ႕စိမ္းလန္းျခင္းမ်ား
ဦးထုပ္မေဆာင္းတဲ့ ဆုိင္ကယ္ေမာင္းသမား ဖမ္းသလုိ
ငါလက္လွမ္းတားမွာ မဟုတ္ဘူး
မင္းႀကီးလာရင္
ဆရာ၀န္ႀကီးလုပ္မွာလား
စစ္ဗုိလ္ႀကီး လုပ္မွာလား
တစ္ဘ၀တာ ႀကိဳက္သေလာက္စံၿပီး
သံသရာမွာ က်သေလာက္ခံမယ့္လူ
မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး
မင္းအစ္ကုိႀကီးက
ခ်စ္လုိ႕ပါေျပာၿပီး
ကံမေကာင္းတဲ့ ေရႊငါးေလးေတြ ေလွာင္ကန္ထဲထည့္ထားတာ
မင္းျမင္တယ္မဟုတ္လား
ေရႊငါးေလးေတြ ဒုကၡစာနာတတ္ဖုိ႕
မင္းစာမ်ားမ်ား ဖတ္ေစခ်င္တယ္
ကမၻာ့ေျမပုံႀကီး ေရွ႕ခ်ၿပီး
တူေအာင္ အဆြဲက်င့္ေနတာနဲ႕
မင္းနဲ႕ ကမၻာႀကီး
နီးလာမွာ မဟုတ္ဘူး
အဲဒီေျမပုံေပၚမွာေနတဲ့ လူေတြကုိ ခ်စ္တတ္ေအာင္
မင္းစာမ်ားမ်ား ဖတ္ေစခ်င္တယ္
ဘ၀မွာ
ဘာမွမလုပ္တတ္ခ်င္ေန
ဘာမွမယုတ္ပတ္ေစခ်င္ဘူး
ဂတ္စ္ထည့္တဲ့အနား မင္းသြားရင္
ဂတ္စ္နံ႕ေတာ့ ႐ႈရမွာပဲ
လုိအပ္တဲ့အခါ
ဂတ္စ္နံ႕စြဲေအာင္ မီးျခစ္လည္း ျခစ္ရဲရမွာေပါ့
မင္းတစ္ေန႕ႀကီးျပင္းလာမွာ
အသက္ႀကီးတဲ့အခါ အခ်ိန္စီးပါေစကြာ
ငါဆြဲလက္စ ဖဲခ်ပ္ဟာ
မင္းအတြက္
မင္းလက္ခံတဲ့အခါ
အမွန္တရားဆုိတဲ့ နံပါတ္ကလြဲၿပီး
ဘာနဲ႕မွ ေဆးေပးမီးယူမလုပ္လုိက္နဲ႕။
ခုိင္ၿမဲေက်ာ္စြာ
0 comments:
Post a Comment