Wednesday, September 26, 2012 - 0 comments

ခ်စ္ဇနီး


အဲဒီညကို ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လိုမွ ေမ့လို႔မရပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ခါတိုင္းလိုဘဲ သတင္းၾကည့္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီး ေရးခ်ိဳးခန္းကထြက္လာၿပီး ကၽြန္ေတာ့ကို ေျပာတယ္ “ေျခေထာက္မွာ ဘာလို႔မွဲ႔တစ္လံုးထြက္လာပါလိမ့္?”
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ မိန္းကေလးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဘာမွမဟုတ္တဲ့ကိစၥေလးကုိ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ လုပ္တတ္တယ္ ဆိုၿပီး ဂရုမစိုက္ဘဲ ဒီတိုင္းထားလိုက္တယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘ၀က ျဖတ္သန္းလာရတာ ေအးေအးေဆးေဆးပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ကုမၸဏီမွာ ရာထူးတစ္ခု ရၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ သူကလဲ အိမ္က ေ၀ရာ၀ိစၥေတြအားလံုး ကို တာ၀န္ယူခဲ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ့ အလုပ္က အျမဲအခ်ိန္ပို လုပ္ေနရသလို ခရီးလဲ ခဏခဏထြက္ရတယ္။ တခါတေလ ထြက္လိုက္ရင္လဲ ၃ပတ္ေလာက္ၾကာတယ္။ ခရီးထြက္ေနတုန္း တခ်ိဳ႕ကေတာ့အိမ္က လူႀကီးေတြရဲ႕က်န္းမာေရး၊ ကေလးေတြရဲ႕ပညာေရးကို စိတ္ပူတတ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ခ်လက္ခ်ပါဘဲ၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္၊ သူကၽြန္ေတာ့ မိဘေတြကို ေကာင္းေကာင္းျပဳစုလိမ့္မယ္၊ သားေလးကိုလဲ စာျပေပးမယ္ ဆိုတာေတြကို…

Saturday, September 8, 2012 - 0 comments

ေခၽြးမလုပ္တဲ့သူက “ေပါ့ေတာ့လဲ အရသာမရွိဘူး၊ ငံေတာ့လဲ မ်ိဳမက်ဘူး။ အေမကဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ?”
အေမက သူ႔သားျပန္လာတာျမင္ေတာ့ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ထမင္းဟင္းကို ပါးစပါထဲသြတ္ထည့္ လိုက္တယ္။ သူမသူ႔ကို မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။
သားက တစ္လုတ္ေလာက္ျမည္းၾကည့္လိုက္တယ္။ ခ်က္ခ်င္းျပန္ေထြးထုတ္လိုက္ၿပီး “ငါမင္းကို ေျပာထားတယ္ မဟုတ္ဘူးလား၊ အေမ့မွာ ေရာဂါရွိတယ္၊ အငံစားလို႔မရဘူးဆိုတာကို”
“ေကာင္းၿပီေလ၊ ဒါ ရွင့္ အေမဘဲ၊ ေနာ

က္က်ရင္ရွင္ဘဲခ်က္ေတာ့”
ေခၽြးမ ကေတာ့ ေဆာင့္ေအာင့္ၿပီး အခန္းထဲ၀င္သြားတယ္။

သားကေတာ့ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ “အေမ မစားနဲ႔ေတာ့၊ သားေခါက္ဆြဲ ခ်က္ေကၽြးမယ္”
“သား မင္း အေမ့ကို ေျပာစရာ ရွိတယ္ မဟုတ္လား၊ ရွိရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းသာေျပာပါ၊ စိတ္ထဲမွာ မ်ိဳသိပ္ မထားပါနဲ႕။”