Entire Our Life

တစ္ခါတုန္းက ပညာရွိၾကီးတစ္ဦးက ေဟာေျပာတဲ့ခန္းမတစ္ခုအတြင္းမွာ နားေထာင္ေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ကို ဟာသ တစ္ခုေျပာေနတယ္ ။

နားေထာင္သူေတြအကုန္လံုးက က်ယ္ေလာင္စြာ အားလံုး ရယ္ေမာလိုက္ၾကတယ္ ။ ရယ္ေမာသံေတြ တိတ္သြားတဲ့အခါ သူက အဲဒီဟာသကိုပဲ ထပ္ေျပာတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လိုက္ျပီးရယ္ေမာတဲ့သူအနည္းငယ္ပဲရွိခဲ့တယ္ ။

ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ပညာရွိၾကီးက အဲဒီဟာသကိုပဲ ထပ္ျပီးေျပာျပန္တယ္ ။ အဲဒီအခါမွာေတာ့ ခန္းမတစ္ခုလံုးမွာ ရယ္ေမာတဲ့သူတစ္ေယာက္မွမရွိေတာ့ပါဘူး ။ ပညာရွိၾကီးကျပံဳးျပီးေျပာတယ္ ။

“ ခင္ဗ်ားတို႔ ဟာ သတစ္ခုကို ၾကားတဲ့အခါ ပထမအၾကိမ္ရယ္ေမာၾကတယ္ ဒုတိယနဲ႔ တတိယအၾကိမ္ေတြ ထပ္ခါထပ္ခါ ၾကားရတဲ့အခါ မရယ္ၾကေတာ့ဘူး ဟာသကိုေတာင္ ထပ္ခါ ထပ္ခါ မရယ္ေမာခ်င္ၾကတဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ ၀မ္းနည္းစရာကိစၥေတြကိုေရာ ဘာေၾကာင့္ ထပ္ခါထပ္ခါ ငိုေၾကြးေနၾကမလဲ ”

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@2

ေလာကၾကီးမွာ ျဖစ္ပ်က္တဲ့ကိစၥေတြက တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွာပဲ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသလို မ်က္ရည္က်ဖို႔ေကာင္းတယ္ ။ တစ္ၾကိမ္ထက္ပိုျပီး ျဖစ္ပ်က္တဲ့ကိစၥမွန္သမွ် မွာ ၀မ္းနည္းစရာမရွိသလို ေပ်ာ္ရႊင္စရာလည္းမရွိေတာ့ဘူး ။ ၀မ္းနည္းပူေဆြးးစရာေတြကို ပစၥဳပၸန္ကို သယ္ေဆာင္မလာပါနဲ႔ ။ ျဖစ္ျပီးခဲ့တဲ့ ပူေလာင္ေသာကေတြကို ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္အခိုက္အတန္႔ေလးမွာပဲ အားပါးတရ ငိုေၾကြးျပီး ထားခဲ့လိုက္ပါ ။

ယခုလက္ရွိ အခ်ိန္ထိ သယ္ေဆာင္မလာပါနဲ႔ ။ အလားတူပဲ အတိတ္မွာ မွားခဲ့တဲ့အမွားေတြကိုလည္း ယခုအခ်ိန္ထိ သယ္ေဆာင္မလာပါနဲ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးမွာ မနက္ျဖန္အတြက္ လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိေသးတယ္မဟုတ္လား ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
တိုတိုထြာထြာ ဘာသာျပန္သည္ ။

source: https://www.facebook.com/pages/pages/သက္တန္ခ်ိဳ

(၁)
အသက္ရွင္ေနသူတခ်ဳိ႕က ကိုယ္ဘာလိုခ်င္မွန္း မသိၾကဘူး။ သူတစ္ပါးကို မ်က္စိစံုမွိတ္အားက်တယ္၊ မ်က္စိစံုမွိတ္ လိုခ်င္ေတာင့္တတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ကိုယ့္အနားကေန ပုခံုးခ်င္းတိုက္ျဖတ္ေက်ာ္ေစၾကတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဘယ္လိုအေျခအေနမွာပဲ ရွင္သန္ရွင္သန္.... ေျဖာင့္မွန္တဲ့ စိတ္ႏွလံုးတစ္စံုရွိမယ္။ ေရာင့္ရဲ႕တင့္တိမ္တတ္မယ္၊ ေက်းဇူးသိတတ္မယ္ဆိုရင္ ဘဝကေပ်ာ္ရႊင္ပါတယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းဆိုတာ သင့္မွာပိုင္ဆိုင္မႈ ဘယ္ေလာက္မ်ားတယ္။ ရာထူးဂုဏ္အရွိန္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ဆိုတာနဲ႔ တိုင္းတာ,တာမဟုတ္ပါဘူး။

လူေတြနဲ႔ သင့္ျမတ္ေအာင္ေပါင္းတယ္၊ မိသားစုအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ရွိတယ္၊ က်န္းမာတဲ့ခႏၶာကိုယ္ရွိရင္ လူကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစပါတယ္။