Entire Our Life

 

ကမာၻ႕အၾကီးဆံုး ေခါင္းေလာင္းၾကီးမ်ား

ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီးသည္ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ေခါင္းေလာင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားေသာ
 ေခါင္းေလာင္းကို စိန္ေခၚသည့္ ေခါင္းေလာင္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ယင္းကား မြန္ဘာသာအားျဖင့္ 'အပိႏၷေသာ္' သို႔မဟုတ္ 'ဓမၼေစတီ' ေခါင္းေလာင္းပင္ ျဖစ္သည္။
 ေခါင္းေလာင္း ဘြဲ႕အမည္မွာ ျမန္မာဘာသာအားျဖင့္ 'အဝိႏၵေဆာက္'ဟု ေခၚပါသည္။ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းသည္ ဇာကိုလိုေကာ ေခါင္းေလာင္းထက္
မင္းကြန္းေခါင္းေလာင္းေတာ္ႀကီး တစ္ခုစာ ပို၍ ႀကီးမားေနသည္ကို အံ့ၾသဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိရသည္။ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းကို ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ေခါင္းေလာင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔အျပင္ ဇာကိုလိုေကာ ေခါင္းေလာင္းသည္ (၁၈) ရာစုတြင္ သြန္းလုပ္ေသာ ေခါင္းေလာင္းျဖစ္ၿပီး ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းမွာ ေအဒီ ၁၅ ရာစုကသြန္းလုပ္ခဲ့ေသာ ေခါင္းေလာင္း ျဖစ္သျဖင့္
 ႏွစ္(၃ဝဝ) ပို၍ ေစာေနသည္ကို ေတြ႕ရွိရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းသည္ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး ေခါင္းေလာင္း ျဖစ္သင့္ေပသည္။

“ေပ်ာက္ေသာသူ ရွာလွ်င္ေတြ႔
ေသေသာသူ ၾကာလွ်င္ေမ့”

ဤကား ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔ေျပာေနက် ဆို႐ုိးစကားပင္ျဖစ္သည္။
ေယ်ဘူယ်အားျဖင့္ မွန္ကန္ေသာ ဆို႐ိုးစကားလည္းျဖစ္ပါ၏။

အထူးသျဖင့္ အခ်ိန္ကာလၾကာျမင့္လာေသာ္ ေသေသာသူအား တျဖည္းျဖည္း ေမ့ေလ်ာ့ကာ ေနာက္ဆံုး လံုးလံုး သတိမရေတာ့ေသာ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္လာတတ္သည္။

ဤသို႔လွ်င္ ေယ်ဘူယ်အားျဖင့္ မွန္ကန္ေသာ ဆို႐ုိးစကားႏွင့္ပတ္္သက္၍ ခြၽင္းခ်က္ေတာ့ရွိေနပါသည္။
ယင္းခြၽင္းခ်က္ကား လြန္ခဲ့ေသာ ၄၈ ႏွစ္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္၊ စေနေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ သမိုင္းတြင္ အလြန္အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္ၿပီး မည္သို႔မွ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္၍မရႏုိင္သည့္ အစြန္းအထင္း၊ အမည္းကြက္ႀကီး (သို႔မဟုတ္) ႏိုင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈႀကီးျဖစ္ရာမွ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အေပါင္းပါ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား အတုံးအ႐ုံးႏွင့္ ေရတိမ္နစ္ က်ဆုံးခဲ့ရျခင္း သည္ အခ်ိန္ကာလ မည္မွ်ပင္ ၾကာျမင့္ေစကာမူ ေမ့ေပ်ာက္၍မရႏိုင္သည့္ ခြၽင္းခ်က္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုခ်င္ပါသတည္း။

အထူးသျဖင့္ ၁၉-၇-၄၇ ေန႔က ျဖစ္ရပ္ႏွင့္တကြ ယင္းျဖစ္ရပ္မတိုင္မီ တလအတြင္းက ျဖစ္ရပ္မ်ားကို အနီးကပ္သိရွိခဲ့ရသူ ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔ မေမ့ႏုိင္႐ုံမက ျပင္းစြာ နာက်ည္းေၾကကြဲျခင္း၊ ယူၾကံဳးမရျဖစ္ျခင္း၊ ေျဖမဆယ္ႏိုင္ေအာင္ ပူေဆြးဝမ္းနည္းျခင္း စေသာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈဒဏ္ကို ႏွစ္စဥ္ ဇူလိုင္လနီးကပ္လာတိုင္း အလူးအလဲ ခံစားရတတ္ပါသည္။

ဆလံုမ်ားေနထိုင္သည့္ ကၽြန္းရြာ

ဆလံုလူမ်ိဳးသည္ ျမိတ္ကြၽန္းစု၏ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ ျပယုဒ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ ဓေလ့စရိုက္၊ ရိုးသား ေျဖာင့္မတ္မွဳကို တုႏွိဳင္းရန္အရာ မရွိပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎လူမ်ိဳးတို႔မွာ လူသိမ်ားထင္ရွားေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဆလံုလူမ်ိဳးတို႔သည္ ေနရာအတိအက်မရွိ၊ ပင္လယ္ျပင္တစ္ခြင္ ၀မ္းစာအတြက္ လွည့္လည္က်က္စားၾကသည္။ ေရကူး၊ ေရငုပ္ရာတြင္ ကြၽမ္းက်င္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ Sea Gypsy or Men of the Sea အျဖစ္ အမည္တြင္ျခင္းျဖစ္သည္။ သမိုင္းေၾကာင္းအရ ေရွးယခင္က မေလးကြၽန္းဆြယ္တြင္ ေနထိုင္ၾကျပီး စီးႏွင္းတိုက္ခိုက္လုယက္မွဳမ်ားေၾကာင့္ ျမိတ္ကြၽန္းစုဘက္သို႔
 ေ႔ရႊေျပာင္းလာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ယေန႔အခါ ဆလံုလူမ်ိဳးမ်ားကို ေကာ့ေသာင္းျမိဳ႕အနီး ကြၽန္းမ်ားတြင္ ျမင္ေတြ႔ႏိုင္သည္။

ကိုယ့္ပညာကို အိတ္ေဆာင္နာရီကဲ့သို့ သေဘာထား။ ငါ့မွာ ရိွတယ္ဆိုၿပီး ထုတ္ထုတ္မႂကြားနဲ႔၊  နာရီေမးေတာ့မွ ေျပာ။ ညေစာင့္ဒရဝမ္မ်ားလို သံေခ်ာင္းထထေခါက္တာမ်ိဳး မလုပ္နဲ႔-တဲ့။
စြန္ဆိုတာ ေလစုန္မွာ ေမွ်ာေပးရင္ လြင့္သာလြင့္သြားမယ္၊ တက္မလာဘူး၊ ေလဆန္ဆဲြတင္းမွ
ေထာင္တက္သြားတာ။ အထက္တက္ခ်င္တဲ့သူဟာ ရုန္းကန္ဆန္တက္ဖို႔ ဝန္မေလးသင့္ဘူး။

စားက်က္ျမက္ခင္းထဲမွာ ျမင္းတစ္ေကာင္နွင့္ ငန္းတစ္ေကာင္ ဆံုမိၾကသည္။ ငန္းက ျမင္း၏အမူအရာကို သေဘာမက်။ မထီေလးစား အားမနားသည့္ ပံုစံဟု ျမင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘဲငန္းတို႕ထံုးစံ စူးစူးဝါးဝါးအသံျဖင့္ ဆိုသည္။

'ေဟ့ ဒီမွာ၊ ငါက မင္းထက္ ပိုၾကီးက်ယ္ျပည့္စံုတဲ့ အေကာင္ပါကြ။ မင္းခနၶာကိုယ္ၾကီးနဲ႕ မင္းလုပ္နိုင္တာတစ္မ်ိဳးတည္း ရိွတယ္။ ငါက ေဟာဒီေျမၾကီးေပၚမွာ မင္းတို႕လို လမ္းေလွ်ာက္ဆိုလဲ ေကာင္းေကာင္းၾကီးေလွ်ာက္နိုင္တယ္။ ျပီးေတာ့ငါ့မွာ ေဟာဒီ
 ေတာင္ပံနွစ္ဖက္ပါေတာ့ ေလထဲပံ်ခ်င္သပဆိုလဲပံ်ဝဲလို႕ရတယ္။ ေရအိုင္ေခ်ာင္းေျမာင္း ေတြ႕ရင္လဲ
 အသာဆင္း၊ ေရေအးေအးေလး စိမ္ျပီး ကူးခတ္ေဆာ့ကစားနိုင္တယ္။ ငါ့မွာ ေကာင္းကင္က ငွက္၊ ေရထဲက ငါး၊ ကုန္းေပၚက ဆင္၊ျမင္း၊ကြ်၊ဲႏြား၊ သတၲဝါ သံုးမ်ိဳးလံုးရဲ႕ စြမ္းအားေတြ ရိွတယ္' သည္စကားၾကားေတာ့ ျမင္းက ရယ္သည္။

ယံုၾကည္စိတ္ျပည့္ဝသူမွာ အရိွန္အဝါ ရိွသည္။ အဟန့္ ရိွသည္။ ကမၻာေလာကသည္ ယံုၾကည္စိတ္ႀကီးမားသူ မ်ားကို ႐ို႕ေပး က်ဳံ႕ေပးတတ္ေသာ သေဘာရိွသည္။ အေနွာင့္အယွက္ အဟန္႕အတား ဟူသည္ ျပတ္ျပတ္သားသား လာသူအား မခုမရဲ၊ အလ်င္အျမန္
 ေဘးဖယ္ေပးရျမဲ ျဖစ္သည္။ မဖယ္၍လည္း မရ။

သူတစ္ပါး သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္ သည္ကို ဂရုမစိုက္သူ၊ ေဝဖန္တာ အပုပ္ခ်တာကို မျဖံဳသူ၊ အကို်းလိုလားသေယာင္ ေဖ်ာင္းဖ်နားခ်ေသာ္လည္း တိမ္းေစာင္းယိမ္းယိုင္မသြားသူ၊ သည္လိုလူမို်းကို မည္သို့တားဆီးမည္နည္း။ ကံၾကမၼာဆိုး ၾကံဳ၍ မတုန္လႈပ္၊ ဆင္းရဲဒုကၡေၾကာင့္ စိတ္အားမငယ္၊ အခက္အခဲၾကံဳ၍လည္း ဆံတစ္ျခည္မွ် ေသြဖည္မသြား၊ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ကိုသာ မ်က္ျခည္မျပတ္ လွမ္းျမဲလွမ္းသူအား အခိ်န္တန္လွ်င္ အမ်ားအရိုအေသ ျပဳရမည္မွာ မုခ်ျဖစ္သည္။